Miedzioryt - co to jest?
Miedzioryt należy do tzw. technik metalowych druku wklęsłego. W grupie tej są także akwaforta, akwatinta, mezzotinta, sucha igła, miękki werniks i staloryt. Jest to najstarsza technika druku wklęsłego rycin wywodząca się z technik złotniczych.
Matrycą w tej technice jest gładko wypolerowana płyta miedziana, w której żłobi się rysunek za pomocą ostrych stalowych rylców. Następnie płytę lekko się podgrzewa i w rowki wciera farbę. Po usunięciu farby z gładkich fragmentów metalu do płyty przykłada się zwilżony papier i przepuszcza przez prasę. Miedziorytem nazywa się nie tylko samą technikę, lecz także powstałą w niej odbitkę, która charakteryzuje się siatką gęstych i dość sztywnych kresek.
Miedzioryt - wybitni twórcy rycin
Pierwsze miedzioryty powstały na północy Europy około 1420-1430. Miedzioryt rozwinął się najpierw we Włoszech, Niemczech i Niederlandach. Mistrzami tej techniki byli m.in Martin Schongauer i Andrea Mantegna. W XVI stuleciu technikę tę stosowano do reprodukcji dzieł sztuki. W ciągu dwóch kolejnych stuleci rozkwit miedziorytu odnotowano we Francji. Później rozprzestrzenił się na całą Europę i był wykorzystywany głównie w ilustracji książkowej. Pod koniec XVIII wieku i na początku XIX stosowano go rzadziej, gdyż ustąpił miejsca stalorytowi. Do grona wybitnych twórców, którzy wykorzystywali tę technikę należał Peter Paul Rubens. W historii sztuki mówi się nawet o szkole graficznej Rubensa, W Polsce pionierem miedziorytu był Wit Stwosz. Wśród wybitnych rytowników wymienić należy działającego w Gdańsku w XVII wieku Jeremiasza Falcka czy żyjącego w wieku XVIII Daniela Chodowieckiego.
Ryciny botaniczne - miedzioryty w ERNST STUDIO
Zobacz również inne artykuły o historii grafiki:
ZAINTERESOWANIE GRAFIKĄ W POLSCE
MIEDZIORYT (tu jesteś)
GRAFIKI BOTANICZNE i ZOOLOGICZNE